เคยไหมที่คุณก้าวไปข้างหน้า... แต่รู้สึกว่ามันถอยหลัง

เคยไหม...ที่คุณก้าวเดินไปข้างหน้า...
แต่รู้สึกว่ามันเป็นการถอยหลังกลับ



เคยไหม...ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ
กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆครึ้มสีเทาหม่น โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้าย...




ทุกอย่างพัดพาคุณกลับไปสู่จุดเริ่มต้น...
หรือไกลกว่านั้น...เปลี่ยนจากรอยยิ้มเป็นหยดน้ำตา
เปลี่ยนเสียงหัวเราะเป็นเสียงสะอื้นไห้...
ความทุกข์เข้ามาทดแทน วันเวลาแห่งความสุขของคุณ..จนหมดสิ้น...




ความคาดหวังคือปัจจัยหลักของความทุกข์
ความฝันบางครั้งก็เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดทุกข์
ชีวิตคนเรามีปัญหา เพิ่มมากขึ้นตามวันเวลาที่หมุนไป...
ทุก ๆ วันเหมือนกับต้องตื่นขึ้นมา เพื่อเดินเข้าไปในสมรภูมิรบ
ฟาดฟันกับปัญหา...




หากคุณชนะคุณก็จะเดินจากมาพร้อมความสำเร็จอีกครั้งหนึ่ง...
หากคุณแพ้คุณก็อาจล้มจมอยู่กับที่...




แล้วจะมีใครสักกี่คนบนโลกใบนี้...
ที่จะคอยยื่นมือให้ความช่วยเหลือเมื่อเราเจ็บปวด



เอาเข้าจริงในโลกใบนี้...เราจะมีใคร ?...
ใครที่เป็นของเราจริง ๆ ...เกิดมาเพื่อเราจริง ๆ ...